Eenzaamheid

De trouwe bloglezer weet waarschijnlijk wel dat ik op een flat woon. Een grote flat. In een vogelaarbuurt. Nu is het zo dat we een enquete afgenomen hebben onder onze buurtbewoners over wat ze het meest missen of nodig hebben of wat hun grootste probleem is in hun leven. De meeste mensen gaven aan dat eenzaamheid hun grootste probleem was.
Afgelopen week is er helaas opnieuw iemand van onze flat gesprongen om zich van het leven te beroven. Vreselijk. Ik heb dagen lang nagedacht over hoe eenzaam iemand kan zijn om zoiets te doen.

Iedereen is weleens eenzaam. Ik ook. Je kunt eenzaam zijn in je huwelijk. Eenzaam zonder man of vriend. Eenzaam op school. Eenzaam op je werk. Wat kun je doen tegen eenzaamheid?

Ik heb geluisterd naar een aflevering van In Touch, Charles Stanley op family7 over eenzaamheid. Daarin kwam het volgende naar voren.

Om van de eenzaamheid af te komen is het ontzettend belangrijk dat je:

• Een relatie hebt met Jezus Christus. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Door Hem zul je echte vrede vinden.
• Beseffen dat mensen nooit in al onze noden kunnen voorzien. Alleen God kan voorzien in onze lichamelijke en geestelijke nood. Als we veel verwachten van mensen en niet van God dan raken we altijd teleurgesteld, omdat mensen nu eenmaal niet in staat zijn om ons in alles te helpen. Stort je hart uit voor Zijn aangezicht en Hij ZAL je helpen.
• Zelf te investeren in andere relaties. We kunnen altijd een ander de schuld geven, waarom iemand geen contact met ons zoekt enz. Maar probeer zelf relaties te onderhouden, te zoeken naar gelegenheid waar je nieuwe relaties op kunt doen, zoals in de kerk, bijbelstudie, sport, school en investeer daar in.
• Dienen. In plaats van al mokkend jezelf af te vragen waarom niemand je helpt, waarom je alles alleen moet doen, waarom niemand je opzoekt ga je zelf de andere helpen, opzoeken et. Toen ik nog maar net vanuit het zuiden van het land verhuisd was naar het oosten van het land,  voelde ik me soms best eenzaam. Ik heb toen het Leger des Heils opgebeld en ben toen nederlandse les gaan geven aan allochtone vrouwen (vrijwilligerswerk), daarna hebben we uit die vrouwen die ik les gaf de Afghaanse vrouwen uitgenodigd om avonden bij ons thuis te komen en daaruit vloeide voort dat er nu wekelijks vrouwenochtenden en vrouwenavonden (ICF) zijn. Dit is een voorbeeld om te laten zien hoe je door zelf te dienen weer zin kan geven aan je leven en nieuwe vriendschappen kan sluiten.